ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΔΡΟΜΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

Πόσο συχνά πρέπει να αλλάζουμε τα παπούτσια με τα οποία τρέχουμε; 

Είναι μία ερώτηση που δέχομαι συχνά από φίλους που τρέχουμε παρέα. Η απάντηση βέβαια είναι λίγο πιο σύνθετη από αυτή που θα φανταζόταν κάποιος και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες που θα προσπαθήσω να αναλύσω στη συνέχεια.

Αν κάνουμε την ερώτηση αυτή σε πέντε δρομείς θα πάρουμε και πέντε διαφορετικές απαντήσεις. Και αυτό είναι βέβαια φυσιολογικό αν αναλογιστούμε ότι καθένας έχει το δικό του ξεχωριστό δρομικό στυλ. Σε γενικές γραμμές λοιπόν θα πρότεινα να μάθουμε να "ακούμε το σώμα μας".

Όταν η σόλα του παπουτσιού αρχίσει να φθείρεται σημαντικά δεν προστατεύει ούτε το πέλμα, αλλά ούτε και το υπόλοιπο πόδι όπως στην αρχή. Πώς όμως θα γνωρίζουμε ότι τα παπούτσια που χρησιμοποιούμε έχουν φτάσει στο χιλιομετρικό όριο της απόδοσής τους;
ΕΥΚΟΛΟ! ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!

Όταν αρχίζουμε να αισθανόμαστε μικρές ενοχλήσεις στις καμάρες των ποδιών, στα δάχτυλα, στους τένοντες, αλλά κατά κύριο λόγο στις μεγάλες αρθρώσεις (ποδοκνημική - γόνατο - ισχίο), τότε είναι βέβαιο ότι τα παπούτσια δεν παρέχουν τη στήριξη και την προστασία που θα έπρεπε. Οι ενοχλήσεις αυτές δεν είναι φυσικά σοβαροί τραυματισμοί που θα μας κρατήσουν εκτός προπονήσεων. Είναι όμως ένα ερέθισμα που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν για να μην εξελιχθεί σε κάποιο τραυματισμό ή χρόνιο πρόβλημα.

Προτείνω λοιπόν στους δρομείς που αντιμετωπίζουν το δίλημμα αν θα πρέπει να αγοράσουν καινούρια παπούτσια ή όχι να κάνουν το εξής απλό: 

Πηγαίνετε σε ένα κατάστημα αθλητικών ειδών και ζητήστε να δοκιμάσετε ακριβώς το ίδιο μοντέλο με τα παπούτσια που φοράτε και τρέχετε. Φροντίστε φυσικά να έχετε και τα παπούτσια αυτά μαζί σας. Στο ένα πόδι φορέστε το δικό σας παπούτσι και στο άλλο το καινούριο. Αν η αίσθηση που σας δίνει το πόδι σας είναι ότι το δικό σας παπούτσι έχει φτάσει στα τελευταία του, τότε πρέπει να το αντικαταστήσετε με ένα καινούριο. Ο πιο σωστός τρόπος για να κατανοήσουμε τη διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό και αποδοτικό παπούτσι και σε ένα φθαρμένο είναι να την αισθανθούμε! 

Για να μιλήσουμε λίγο και με αριθμούς όμως, ένα καλό παπούτσι τρεξίματος έχει διάρκεια ζωής που κυμαίνεται ανάμεσα στα 600 - 1000 χιλιόμετρα. Το εύρος αυτό φαντάζει φυσικά τεράστιο, αλλά παράγοντες όπως η σωματοδομή, ο τρόπος πατήματος, το δρομικό στυλ, η συχνότητα του διασκελισμού, η επιφάνεια του τρεξίματος και φυσικά ο προπονητικός όγκος του κάθε δρομέα καθορίζουν τη διάρκεια ζωής του παπουτσιού. Μικρόσωμοι δρομείς με σωστό και ανάλαφρο δρομικό στυλ δε θα προκαλέσουν τόσο μεγάλη φθορά στα παπούτσια τους. Αντίθετα δρομείς μεγάλου σωματικού βάρους ή δρομείς με κακό δρομικό στυλ και σκληρό πάτημα θα κάνουν μεγαλύτερη ζημιά στα παπούτσια τους και η διάρκεια ζωής τους θα είναι κοντά στο κατώτερο όριο. 

Δε θα ήταν σωστό λοιπόν να κάνουμε μία γενική προσσέγγιση στο θέμα και να πούμε ότι κάθε τρεις ή έξι μήνες πρέπει να αλλάζουμε παπούτσια. Κι αυτό γιατί κάποιος δρομέας μπορεί σε τρεις μήνες να γράφει στο κοντέρ όσα χιλιόμετρα κάνει ένας άλλος σε έξι. Ο πιο εύκολος τρόπος να κρατάμε αρχείο για τα χιλιόμετρα που έχουμε διανύσει με ένα ζευγάρι παπούτσια είναι να σημειώσουμε σε ένα ημερολόγιο πότε αρχίσαμε να τα χρησιμοποιούμε και στο τέλος κάθε εβδομάδας να γράφουμε το σύνολο των χιλιομέτρων που τρέξαμε. Τέτοιου είδους φόρμες υπάρχουν πλέον και στο διαδίκτυο και μπορούν να μας διευκολύνουν κάνοντας για εμάς τις μαθηματικές πράξεις. 

Σα γενικό κανόνα θα έλεγα πως όταν συμπληρώσουμε περίπου 500 χιλιόμετρα με ένα ζευγάρι παπούτσια καλό θα ήταν να αγοράσουμε και ένα δεύτερο. Για μερικές εβδομάδες (2-3) να κάνουμε προπόνηση και με τα δύο ζευγάρια εναλλάξ. Αυτό πιθανότατα θα επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής του παλιού μας ζευγαριού και θα βοηθήσει και το καινούριο να πάρει το σχήμα του ποδιού μας. Τα καινούρια παπούτσια πάντα χρειάζονται ''στρώσιμο'' και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να τα φοράμε στην καθημερινότητά μας (εκτός προπονήσεων) και στην προθέρμανσή μας για μερικές ημέρες. 

Επίσης να θυμάστε συχνά να ελέγχετε τα παπούτσια σας στη σόλα για πιθανές φθορές οι οποίες είναι οφθαλμοφανείς. Μία σόλα που έχει καταστραφεί είναι σαν ένα ελαστικό αυτοκινήτου που έχει κλατάρει. Πρέπει άμεσα να αντικατασταθεί.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο για την επιλογή των καινούριων παπουτσιών. Πλέον οι επιλογές είναι αμέτρητες. Οι εταιρείες που κατασκευάζουν παπούτσια είναι πάρα πολλές. Ο τρόπος επιλογής του παπουτσιού που τρέχουμε πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το δικό μας ξεχωριστό πάτημα, τον όγκο της προπόνησης και τη συχνότητά της, τα πιθανά ανατομικά προβλήματα που έχουμε και φυσικά το ρυθμό (ταχύτητα) με το οποίο τρέχουμε. Ο πιο κατάλληλος άνθρωπος λοιπόν για να μας προτείνει κάτι σωστό είναι ο προπονητής μας και όχι ο πωλητής στο κατάστημα αθλητικών ειδών που πιθανότατα θα είναι εντελώς αδαής. Για να μην το γενικεύω όμως θα πω ότι υπάρχουν 2-3 κορυφαίες εταιρείες (τις οποίες φυσικά και δε θα αναφέρω γιατί δεν έχω σκοπό να διαφημίσω καμία) που απασχολούν εξειδικευμένο προσωπικό με μεγάλη δρομική εμπειρία και οι οποίοι μπορούν να κατευθύνουν πολύ σωστά κάποιο νέο δρομέα για την επιλογή των παπουτσιών του. Μάλιστα παρέχουν και δωρεάν το ειδικό πελματογράφημα (σκανάρισμα των πελμάτων) ώστε να προτείνουν ότι καταλληλότερο σύμφωνα με τις δυνάμεις που εφαρμόζονται στο πάτημα. 

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι στην περίπτωση των αθλητικών παπουτσιών ο κανόνας του ότι πληρώνεις παίρνεις ισχύει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ένα ακριβό ζευγάρι παπούτσια θα έχει πιθανότατα πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και θα παρέχει εξαιρετική στήριξη. Θα πρότεινα λοιπόν στην επιλογή σας να μην τσιγκουνευτείτε, γιατί τα χρήματα που θα γλιτώσετε είναι πιθανό να τα δώσετε στους γιατρούς. Γλιτώστε τον εαυτό σας από πόνο και περιττά έξοδα! 

Καλά χιλιόμετρα!!!